Yüzde 90 Engelli Depremzede Geçim Derdi Çekiyor
BURHAN DEMİRCİOĞLU
(OSMANİYE) – Osmaniye‘Nin Toprakkale ilçesinde yüzde doksan fiziki engelli depremzede Hüseyin Köksal, 4 bin lira civarında engelli aylığıyla geçinmeye çalıştığını belirterek, “Bedensel engelliyim, belden aşağı tutmuyorum. Artık hayat çabasından yoruldum. Sıkıntı üst keder, olay üstü olay geliyor” dedi.
OsmaniyeToprakkale’de Fatih Sultan Mehmet Mahallesi’nde kız kardeşi ve kanser hastası yeğeniyle yaşayan yüzde doksan fiziki engelli Hüseyin Köksal, engelli aylığı ile geçişemediğinden yakındı.
Kahramanmaraş’ta 6 Şubat’ta yaşadıkları meskenlerin yıkıldığını söyleyen Köksal, şunları anlattı:
“Evsiz kaldı, oturacak yer yok, rezillik diz boyu. Neyse ki yerimiz vardı da sağdan yardımla bir konteynere getirildiler onun içine sığındık. Borç harçları elektrik çektik ona. Her şeyi kendi imkanlarımızla yaptık bunları. Bedensel engelliyim, belden aşağım tutmuyor. Artık hayat çabadan yoruldum, olay üstüne olay geliyor. Otomobilime geçerken, trafikten düştüm, arabam mahvoldu. Okuttuğum bir öğrencim var. Lira alıyorum. geçinmeye çalışıyoruz. Ben ufak tefek bir şeylerle ilgileniyorum, yetiştirmeye çalışıyoruz.
“Kanser tedavisi gören yeğenimin tedavi parasıyla mecburen arabayı yaptırdım”
Arabamın o afette camları kırıldı, kaportası gitti. Artık çocuğuna yöneliyorum. Hastaneye mi götüreyim, masrafımı mı düşüneyim, bunu yaptırayım mı? Mecburen arabayı yaptırdım, masrafına harcayacağımız parayı arabaya verdim. Artık ben bu çocuğunu nasıl tedavi ettireceğimi düşünüyorum, kara kara düşünüyorum. Yapacak bir şeyim yok. Lisede okuduğum çocuğu var ona nasıl para göndereceğim? Artık büyük eza yaşamaya başlıyorum. Bu harcamalar hariç, ülkede toplumsal hayat zati yok. Gideyim, gezeyim tozayım, burada bir yemek yiyeyim, çocuklar bir dürüm ısmarlayayım… O bizde yok esasen, imkanı yok. Ben zati bu parayla lakin mutfağımızı geçindirebiliyorum. Mutfağıma bir sevgiler alayım da onların karnı doysun bitti, hepsi bu kadar. Ben yoksa gidip bir yerde denize gireyim, şuraya gideyim, orada tatil yapayım, bir gün bile yok bizde.”