Sıkça Kullandığımız “Birinden Elektrik Almak” ya da “Midemde Kelebekler Uçuşuyor” Tabirleri Fizyolojik Açıdan Gerçek Olabilir mi?
Literatürde yer alan “Physiological synchrony is associated with attraction in a blind date setting” (Fizyolojik senkronizasyon, kör randevu ortamındaki çekicilikle ilişkilendirilir) başlıklı aktüel bir makale günlük hayatımızda sıkça karşılaştığımız bir husus ile ilgili ilginç bir gerçeği ortaya koydu.
Araştırma, günlük hayatımızda “elektrik alma” olarak tabir ettiğimiz ögesi inceleyerek, romantik bir etkileşim sırasında ortaya çıkan fizyolojik senkronizasyonun, çekicilikle olan münasebetini tespit etmeyi amaçlıyor.
Peki bu araştırma nasıl bir metodolojiye sahip? Evvel bunu inceleyelim.
Hollanda’da yapılan bu araştırmaya, yaşları 18 ile 37 ortasında değişen, yarısı bayan yarısı erkek olmak üzere toplamda 142 katılımcı dahil ediliyor.
Deney yöntemiyle gerçekleştirilen bu çalışmada, iştirakçilere öncelikle ruhsal faktörler ve beklentilere dair anketler doldurtuluyor.
Ardından, deney kapsamında iştirakçilerin elektrodermal aktivite (EDA), kalp atış suratı (HR) ölçümleri ve göz izleme ölçümlerini yapmak için gerekli ekipmanlar iştiraklere bağlanıyor.
Hazırlığın akabinde iştirakçilerin birbirlerini 3 saniyeliğine görmeleri sağlanıyor ve birinci izlenim akabinde gerçekleşen fizyolojik bilgileri toplanıyor
Araştırmanın ilerleyen safhalarında iştirakçilerin sırasıyla 2 dakika müddetle kelamlı ve kelamsız etkileşimlerde bulunması sağlanıyor.
Her etkileşimin ardından fizyolojik bilgiler kullanılan ekipmanlar yardımıyla toplanıyor.
Araştırma nasıl sonuçlara ulaşıyor? Hissettiğimiz çekim hissi sırf zihinsel değil fizyolojik açıdan da gerçek!
Çiftlerin hem kelamlı hem kelamsız bağlantıda kalp atış suratı ve deri iletkenliği senkronizasyonunun, birine romantik çekim hissetmekle anlamlı bir biçimde bağlı olduğu sonucuna ulaşılıyor.
Yani, çiftlerin fizyolojik reaksiyonları senkronize olduğunda, birbirlerine olan çekimlerinin de arttığı görülüyor.
Gülümseme, gülme, baş sallama, el hareketleri ve yüz yüze bakış üzere açık davranışsal senkronizasyonların bireylerin birbirinden etkilenmesinde manalı bir tesir göstermediği belirtiliyor.
Araştırmacılar bu bulguyu fizyolojik senkronizasyonun görünür davranışsal ahenkten daha kıymetli olabileceği halinde yorumluyor.
İlk izlenim açısındansa kısa bir bakışma sürecinin bile fizyolojik yansıları tetiklediği gözlemleniyor.
3 saniyelik kısa bir bakışma müddetinde bile eşleştirilen çiftlerde fizyolojik senkronizasyon görüldüğü belirtiliyor.
Ek olarak, deney kapsamında erkeklerin bayanlara kıyasla partnerlerine karşı daha fazla çekim hissetme eğiliminde olduğu görülüyor.
Anlık fizyolojik reaksiyonların, çiftlerin etkileşim kalitesini ve duygusal ahengini yansıttığı ve bunun da romantik çekimle ilişkilendirildiği ekleniyor.
Ayrıca, şahısların birbirinden etkilenmesinin yalnızca fizyolojik reaksiyonların seviyesine (örneğin, yalnızca kalp atış suratının artması) değil, bu yansıların senkronizasyonuna da bağlı olduğu gözlemleniyor.
Bulguları özetlemek gerekirse, araştırmacılar romantik olarak çekim hissetmenin bilinçsizce fizyolojik reaksiyonlara yansıdığını belirtiyor.
Araştırmacılar, fizyolojik senkronizasyonun romantik açıdan birinden etkilenmenin kıymetli bir bileşeni olduğunu vurgulayarak, partnerlerin şuurlu denetimi dışında gerçekleşen bu yansıların daha “gerçek” bir duygusal bağlantıyı temsil ettiğini söz ediyor.
Başka bir deyişle, birinden etkilenmenin yalnızca yüzeyde görülen davranışlarla sonlu olmadığını, daha derin, bilinçdışı fizyolojik yansılarla de formlandığı gözlemleniyor.
Bu da romantik bağlantılardaki “midede kelebekler uçuşma hissi” yahut “elektrik alma” üzere kavramlarla tabir edilen hislerin bilimsel bir temele dayandığını gösteriyor.
Son olarak, her vakit olduğu üzere her araştırmanın kendi örneklemi kapsamında genele yorulabileceğini ve de her bilimsel araştırmada olduğu üzere bu araştırmanın da birtakım kısıtlara sahip olabileceğini hatırlatarak içeriğimizi noktalayalım.
