Ruhsal birinci yardım
İlk olarak II. Dünya savaşı sonunda doğmuştur. Ruhsal birinci yardım önemli gerilime maruz kalmış bireylere; afet,terör hareketleri, kaza üzere rastgele olumsuz tesirlere yol açan olaylar sırasında ya da sonrasında gerçekleştirilen erken periyot psikososyal müdahale metot ve yaklaşımlarını kapsamaktadır.
Psikolojik birinci yardım klinik ortamda verilen ruhsal tedaviden farklıdır. Bireylerin mahremiyetinin sağlandığı inançlı rastgele bir yerde ve eğitimini almış herkes tarafından uygulanabilen bir takviye tipidir. Ruhsal birinci yardım bireyin ruhsal muhtaçlıkları ile ilgilenmenin yanı sıra fizikî ihtiyaçlarınında tespiti ve karşılanmasına yönelik müdahalelerde bulunmayı içerir. Bu noktadaki ana maksadımız , bireylerin olay sonrası akut travmatik gerilim yansıları konusunda onlara takviye sağlama, olağanlaştırma ve stabilizasyona yardımcı olmaktır.Psikolojik ilkyardım erken devir müdahale yaklaşımı ile bireylerin olağan hayat akışlarına en süratli formda dönmesi sağlanır. Birebir vakitte travmatik olayın uzun periyotta gözlenebilir muhtemel tesirlerinden korur.
DSÖ’nün de bildirdiği üzere yakın vakitte travmatik bir tecrübesi olan insanlarda yapılan araştırmalarda ruhsal birinci yardım yaklaşımının erken periyotta tesirli ve yararlı bir metot olduğu sonucuna varılmıştır.
Psikolojik Birinci Yardım Uygulamala Prensipleri:
İzle: Öncelikle güvenlik sağlanır. Acil durumda olan ve temel gereksinimleri olan bireyler tespit edilir. Önemli seviyede gerilim belirtileri gösteren insanların farkına varılması bu noktada değerlidir.
Dinle: Dayanağa gereksinimi olduğunu fark ettiğiniz bireylere yaklaşın, gereksinim ve tasalarına yönelik irtibatta olun ve sakinleşmelerine yardımcı olun.
Bağkur: İnsanların temel ihtiyaçlarını bildirmeleri noktasında ve hizmet almaları maksadıyla takviye sağlayın. Yaşadığı problemlerle baş etmesinde yardımcı olun ve bilgilendirin. Toplumsal dayanak sağlanması için sevdikleriyle ve yakınlarıyla temas kurmasına dayanak olun.
DİKKAT ! Ruhsal birinci yardım unsurları uygulanırken, bireylerin kendi alanına yönelik hürmet ve hudutlar içerisinde yaklaşım sağlanmalıdır.Etkin ve fonksiyonel bir takviye için bilhassa cinsiyet,kültür,din,yaşam stili üzere kişisel ve toplumsal farklılıklar göz önünde bulundurulmalıdır.
ONUR CANSIZ
