Özşefkat nedir?

Özşefkat, kişinin kendisini olduğu üzere kabullenmesi, yakın bir arkadaşına nasıl şefkatle ve anlayışla yaklaşıyorsa kendisine de birebir şefkatle yaklaşmasıdır. Birden fazla vakit diğerlerine gösterdiğimiz anlayışı ve sevgiyi kendimize göstermeyiz ve zalimce suçlarız. Kendimize bu türlü davranmamız çok da sıradışı değildir zira toplumumuzda kendini sevmek, hayatının
merkezine kendini koymak, kendine şefkat göstermek bencillik yahut narsisizmle karıştırılır. Halbuki kendimize uygun davrandığımız, şefkat gösterdiğimiz sürece acılarımızdan özgür olabiliriz. Duygusal acılarımızın, ruhsal meselelerimizin güzelleşmesi özşefkat ile mümkündür.
Pekala kendime nasıl şefkat gösteririm? Ebeveynlerimizden özşefkat davranışını öğrenmediysek başlarda biraz zorlanabiliriz lakin istikrarlı bir halde daima kendimize özşefkatli olmamız gerektiğini hatırlatır ve aksiyonlarımızla desteklersek başarılı olabiliriz. Öncelikle kendimize bu mevzuda kolaylık sağlamak için:” arkadaşım bu türlü bir sorun yaşasa ona nasıl yaklaşırdım ya da arkadaşım, ben bu türlü bir durumla karşı karşıya geldiğimde bana nasıl yorumda bulunurdu?” diye düşünerek başlayabiliriz. Kendimizi suçlayan tarafımızı bir kenara bırakıp sevecen bir lisanla kendimize yaklaşmalıyız lakin bu durumu acımak ile karıştırmamalıyız. Emelimiz yalnızca kendimizi şefkatle kucaklamak, içimizdeki küçük çocuğu incitmemek ve kusurlarımızla kendimizi kabullenip zalimce kendimize yüklenmemek. Bunların yanı sıra kendi vücudumuzu, ruhumuzu dinlemek için gün içinde kendimizle baş başa
kalacağımız kısa vakitler yaratabilir ve içimize
dönebiliriz. İcimize döndüğümüz esnada zihnimizden geçen suçlayıcı anılara ve niyetlere karşı şefkat hissiyle yaklaşmalıyız.