Meclis’te Kanı Dökülen Milletvekili Konuştu: ”Alpay’ın Aramasını Beklemiyordum, Özür Dileyecek Biri Değil!”
Geçtiğimiz günlerde TBMM’de asla görmek istemeyeceğimiz imajlara şahit olduk. Ahmet Şık ve Alpay Özalan’ın ortasında yaşanan, fizikî şiddetin de yer aldığı, haberlere ‘mecliste kan döküldü’ olarak yansıyan tartışmadan bahsediyorum.
O gün o tartışma esnasında ‘araya giren’ hatta imgeleri birinci izlediğimde ‘Umarım hastaneye gitmesine gerek kalmamıştır’ dediğim biri vardı. Bir kadın Milletvekili!
DEM Parti Küme Başkanvekili Gülistan Kılıç Koçyiğit’ten bahsediyorum. Kılıç Koçyiğit ile o gün ve sonrasında yaşananları konuştuk. O gün gerginliğin birinci oturumdan başladığını, işin fizikî şiddete döneceğinin belirli olduğunu hatta buna ‘hazırlıklı’ olunduğunu lisana getiriyor. ‘O gün bunların yaşanacağı belirliydi, AKP Küme Başkanvekilleri’ni uyardım, dinlemediler’ diyor.
– “Siyasi arenada bayan olmak.” Kelama buradan başlayalım dilerseniz. En çok hangi hususta zorlanıyor bayanlar sizce?
Tamamen erkeklere ayrılmış, onların denetiminde olan bir platformda bayan olarak barınmak, kanılarını aktarmak, fikirlerinin gerisinde durup onlar için çaba etmek başlı başına büyük bir zorluk. Siyaset çok eril bir alan. Bir de Türkiye’de politika; toplumdan yalıtılmış bir halde yani elitistlerin faal olduğu bir platforma dönüşmüş durumda ne yazık ki.
‘Toplum için siyaset yapıldığı’ zannedilse de gerçek bu türlü değil. Kendi partimi bunun dışarısında tutuyorum alışılmış ki fakat Türkiye halklarının çok hudutlu bir bölümü siyasetin içinde etkin yer alabiliyor ve ne yazık ki bu zümrenin çok azı bayanlardan oluşabiliyor.
– Sizin siyasete atılmanız nasıl oldu? Sonrasında hayatınızda neler değişti? Hemşire olduğunuzu biliyorum. Eski yaşantınızı özlediğiniz vakitler da oluyor mu?
2015 yılında milletvekilliği teklifi geldi, ani bir kararla kabul edip faal siyasete adım attım. 10. seneye giriyoruz. Öncesinde de sendika alanında uğraşıma devam ediyordum, siyasetle daima iç içe idim aslında. ‘Neler değişti?’ demişsiniz. Çok şey değişti. Yaşadığım kent değişti, münasebetlerim, arkadaş etrafım değişmek zorunda kaldı. Zira zamanlamam değişti. Siyaset ‘zamansız’ bir şey ve de ‘belirsiz’. Her an bir yere gitmeniz gerekebiliyor ya da her an ne kadar süreceğini bilmediğiniz toplantıların içinde olabiliyorsunuz.
Böyle baktığım vakit beni en çok zorlayan şey ailemden ve çocuklarımdan uzak kalmak oldu diyebilirim. Hâlâ da o denli. Eski hayatımı değil de eski sistemimi özlediğim vakitler oluyor. Bu türlü vakitlerde da milletvekilliğine adım atarken hayalini kurduğum şeyleri -ideallerimizi- kendime hatırlatıyorum. İnsan o vakit yaptığı işin ne kadar büyük ve değerli olduğunu fark ediyor ve o vakit ‘her şeye kıymet’ diyebiliyor.
– Neydi o hayaller? Hayal varsa hayal kırıklığı da vardır. Onlardan da bahsedelim. Siyasetten beklentiniz neydi, girerken?
Ben siyasete şahsî bir meslek olarak bakanlardan olmadım hiç, o sebeple siyaset kurumundan bir beklentim yok, olmadı da fakat hayalim daha demokratik, özgür bir ülkede, barış içerisinde, eşit bir hayat sürebilmekti. Hâlâ da o denli.
Ben toplumsal bir gayretin içindeyim ve buna her gün devam ediyorum. En büyük hayal kırıklığım ise bu kadar gayret etmemize karşın şimdi o demokratik sistemi kuramamış olmak. Bakın Cumhurbaşkanlığı Sistemi ile ondan evvelki parlamenter işleyiş ortasında çok fark var. TBMM her gün prestij kaybediyor. Bu kurumun her gün toplumun gözünde saygınlığını yitirdiğini görmek ve bunu hâlâ durduramamış olmak büyük hayal kırıklığı ve de en büyük telaşım.
– O tatsız olayın yaşandığı güne gelelim. Ahmet Şık’ın konuşmasını eleştirenler, üslubunu yanlış bulanlar, ağır tahrik olarak nitelendirenler var. Bir başka kesim ise “Burası Meclis kürsüsü burada sert telaffuzlar olabilir” diyor. Sizce?
Ahmet Şık kendi partisinden milletvekili seçilmiş ve bu hakkı elinden alınmış Can Atalay hakkında konuşuyordu ve ‘Yargı darbesi yapan bir iktidar var’ dedi. Bence bu tenkitte haksız hiçbir nokta yok. Zira ortada çok büyük bir hukuksuzluk, Anayasa Mahkemesi kararını hiçe sayan bir iktidar var. Hal bu türlü iken, Ahmet Şık’ın üslubundan bahsetmek dikkati olması gereken yerden öbür bir alana kaydırma eforu bence.
Üslubu sert olabilir ancak kıymetli olan anlattıklarının içeriği yani gerçekler. Bu yüzden iktidar partisinin bu tenkitleri kabul edip, göğüslerinde yumuşatmaları gerektiğini düşünüyorum. Bir de şu var natürel ki: Hiçbir üslup fizikî şiddeti yasallaştıramaz. Orada Ahmet Şık’ın kürsü dokunulmazlığı ihlal edildi, hücuma uğradı. Bunu görmeyip işi üslup sıkıntısına indirgemek çok hakkaniyetsiz bir durum. ‘Hakaret etti’ deniliyor. Ayrıyeten siyasette hakaret olmasını istemiyorsak, bu türlü bir kural varsa bu herkesi, öncelikle Cumhurbaşkanını da kapsamalı.
– O gün bu olayın yaşanma ihtimali aklınıza hiç geldi mi? Hani insan hisseder ya bazen. Konuşmadan evvel de ortam gergindi zira…
Olaydan evvelki birinci oturum açıldığından esasen hissetmiştim. Ahmet Şık kürsüye çıktığı an AKP Milletvekilleri ayağa kalktılar, hakaret etmeye başladılar, kürsüye yanlışsız ilerlediler. Çabucak orta verildi. Ahmet’i uzaklaştırdık. Lakin sıkıntının fiziki şiddete döneceği, onların bu türlü bir motivasyonları, niyetleri olduğu çok aşikardı. İkinci oturum açılır açılmaz da birebir biçimde ayaklandılar, hakaret etmeye başladılar. Bunu görünce AKP Küme Başkanvekili Abdullah Güler’in yanına gittim. Ona bu sorunun onun sorumluluğu olduğunu, işin boyutu değişmeden engellemesi gerektiğini söyledim, öbür Küme Başkanvekillerine de anlatmaya çalıştım fakat kimse dinlemedi. Ben bu ihtarları yaparken de atak gerçekleşti.
– O an ortaya girdiniz, aldığınız darbeleri görünce beyin sarsıntısı geçirmenizden endişelendim. Neler yaşandı? “Araya girmeseymiş yahu” diyenler de oldu. Yorumunuz nedir? Ortaya girmenizin bir yararı da olmadı ne yazık ki.
Bu yorumu yapanlara bir kelamım yok, olamaz. Bir yerde bir insan şiddet görüyor ise o olaya karışmamak, ortaya girmemek benim için imkânsız. Bir diğerinin yaşadığı acıya, haksızlığa karşı duyarsız kalmak da o denli. Bir saniye bile tereddüt etmedim o hamleyi yaparken. Ancak ortaya girmemin bir yararı olmadığı konusunda haklısınız. Beni gördüler, görmemeleri imkânsız doğal ki lakin ‘kadın vekil var, ona ziyan gelmesin” diye bir adım geriye atmadılar, atılmadı. Olaydan sonra revire gittim, arkadaşlarım kaşımın kanadığını söylemese fark etmezdim. Kaşım yarıldı, o an ne kadar şiddetli darbe aldığımı anlamamışım.
– Oturuma orta verildiğinde neler yaşandı? Herkesin yanınıza geldiğini, özür dilediğini hayal ediyorum.
Revire götürüldüm. Kalabalıktı, herkes orada idi. Partilerin Küme Başkan vekilleri, Meclis Başkanvekili. Kaşım bantlandı, gözüm muayene edildi. CHP Küme Başkanvekili Murat Buyruk yaptı gözüme birinci müdahaleyi. Olay sonrasında tüm partililerden geçmiş olsun dilekleri aldım o an. AKP Millet vekillerinden de çok kişi hüznünü lisana getirdi. Alpay Özalan’ın yaptıkların kendi partisi içerisinden de onaylamayan, bundan telaş duyan çok kişi var diyebilirim.
‘Alpay Özalan’a ceza verilmezse tüm muhalefet meclisi terk ederiz” dedik.
– Alpay Bey size ulaştı mı? Bir özür telefonu aldınız mı?
Hayır. Sonraki gün AKP Küme Başkanvekili Özlem Hanım aradı, hatırımı sordu yalnızca. Alpay Bey’in aramasını da beklemiyordum aslında zira o özür dileyecek, yaptığından pişman olacak biri değil. Bugüne kadar Meclis’te daima şiddet olaylarına karıştı. Burada değerli olan partisinin Alpay Özalan’ın bu davranışının sorumluluğunu üstlenmeleri. Şiddetin her türlüsüne karşı olmalıyız ve hiçbir formda meşrulaştırmamalıyız. Lakin Ne yazık ki bunu yapmadılar. Ahmet Şık’ın konuşmasına, üslubuna dikkat çekerek ‘ağır tahrik var’ algısı yaratmaya çalıştılar.
– Verilen kınama cezaları hakkında ne düşünüyorsunuz? Söylediklerinizden anladığım kadarıyla bu cezayı kâfi bulmuyorsunuz, yanlışsız mu?
Bence çok hakkaniyetsiz bir durum. Olağanda bu türlü bir saldırıyı gerçekleştiren vekilin üç oturum Genel Kurul’dan çıkarılması gerekirdi. Biz tüm muhalefet partileri olarak bu yaptırım için ısrar ettik fakat AKP kabul etmedi. Hatta ceza vermemek için aya dirediler. Uzun tartışmalar sonucunda lakin ikisine de kınama verme konusunda orta yol bulunabildi. Hatta onlar birinci başta ikisine de ceza vermeden olayı kapatmak istiyorlardı. Ancak Meclis’te yaşanan fizikî şiddet cezalandırılmazsa bunun topluma yansıması nasıl olur siz düşünün. Onlar ceza vermek istemeyince biz de tüm muhalefet partileri olarak Meclis’i terk ederiz dedik. Lakin o denli kınama cezası verilebildi.
– Bu olay bazında bakarsak. Ana muhalefet önderinin reaksiyonu yetersiz bulundu. En azından toplumsal medyada. Sizin fikriniz nedir?
O gün bu olayda tüm muhalefet partileri bir ortada hareket etti. Bu çok önemli. Zati bu türlü olduğu için de birinci sefer bir AKP Milletvekili ceza aldı. Daha evvel de bu partinin vekillerinin tüzüğe alışılmamış davranışlarına şahit olduk lakin çoğunluk onlarda olduğu için ceza verilmiyordu. Bu kez bizim birlikte hareket ediyor olmamız ve ısrarımız sonucunda bir ceza geldi. Özgür Bey’in de muhalefetin birlik olma halini destekleyen, tutum ve açıklamaları oldu. İçeriğini eleştirmek bana düşmez ancak sonuçta bir muvaffakiyet elde edildi diye yorumlayabilirim.
– Bayana şiddet ne yazık ki her gün gündemimizde olan bir unsur. Binlerce bayan hayatlarındaki adamlar tarafından katlediliyor. Bu sıkıntıyı çözebilmek için sizce atılması gereken adımlar neler?
Kadına şiddetten çok artık bir “kadın kıyımı” yaşanıyor diyebiliriz. İstanbul Sözleşmesi’nden bir gecede çıkılması üzere iktidarın bayan düşmanı siyasetleri da bu sıkıntının artmasına müsaade verdi, veriyor. Bayanların gündelik hayattaki her hakkını gasp etmeye çalışan bir iktidar kelam konusu. Bayanlar boşanamıyor, bayan sığınakları yok, bayanları koruyacak sistemler yok. Tek sıkıntıları bayanların evlilik içinde kalıp, aile hayatını devam ettirmeleri.
En son Manisa’daki imajlar kahrolarak izledik. Bunların hiçbiri tesadüf değil. Biliyoruz ki, bayanlara zulmeden erkekler, gerçek manada cezalandırılmıyor. Meclisin bu hususta bu kadar duyarsız kalması beni kahrediyor. Onlarca önerge hazırladık kabul etmediler, sorsanız bayanlar için çaba eden bir iktidar fotoğrafı çiziyorlar. Halbuki gerçekler Manisa’da gördüğümüz fotoğrafta ortada.
– Tatil dönüşü yeniden Can Atalay konusu konuşulacak. Hem bir vatandaş hem de Milletvekili olarak o oturumdan beklentiniz nedir?
Can Atalay sıkıntısı bu ülkedeki hukuksuzluğun en çarpıcı örneklerinden biri. Seçme ve seçilme hakkının gasp esilmesi kelam konusu burada. Anayasa Mahkemesi kararının hiçe sayılması kelam konusu. Çok katmanlı bir olay. Bence iktidarın bu tutumu devlet sistemine iktidar eliyle meydan okumadır. Bu çok çok önemli ve önüne geçilmesi gereken bir sorun.
Hukuk hepimize, tüm vatandaşlara lazım. Gasp edilen yalnızca Atalay’ın değil, hepimizin hakkı. Muhalefetin bu hususta farklı gayret başlıkları oluşturması gerektiğini düşünüyorum. Bu sorun, Meclis’te tartışılarak çözülemez. Mecliste çoğunluk onlarda, biz ne kadar soruşturma önergesi versek, bahislerin altını çizsek de onlar oy çoğunluğu ile tahlili engelliyorlar. Dediğim üzere hukuksuzluk yalnızca Meclis’in değil toplumun ana sıkıntısı olmalı.
Bu makalede öne sürülen fikir ve yaklaşımlar külliyen muharrirlerinin özgün niyetleridir ve Onedio’nun editöryal siyasetini yansıtmayabilir. ©Onedio
