Mass Effect’i Neden Çok Sevdim?

[ Neden Çok Sevdim köşemizde tesirinden uzun mühlet çıkamadığımız oyunları, bizi en çok etkileyen yanlarıyla birlikte anlatıyoruz. ]

Bilgisayar oyunlarıyla tanışmam oldukça eskilere dayanıyor. Ufacık yaşta ekran başında kah Mario ile prenses kurtardım kah forvette Roberto Carlos ile gol aradım. Çeşit çeşit tipten çok fazla oyun oynadım. Aklım başıma gelmeye başlayınca ise iki cinsten kopamadım. Birisi futbol menajerlik oyunları ki mevzumuzla hiç alakası yok. Başkası de rol yapma oyunları. İstanbul’da yaşasam bile özünde küçük bi balıkçı kasabası olan Tuzla’da büyüdüğümden dışardaki dünyayı keşfetme arzum daima çok yükseklerde olmuştu. Hatta bir noktada beni dünya bile kesmiyordu uzayın derinliklerini merak ediyordum ki imdadıma Mass Effect yetişti.

2008 yılına gelene kadar çok fazla RPG oyununu yalayıp yutmuş olmamdan ötürü İngilizce konusunda en azından okuduğumu anlamakta pek zahmet yaşamıyordum. Esasen halihazırda KOTOR 1 ve 2’yi çok kere bitirmiş ve doğal olarak KOTOR 2’nin birinci kısmıyla sonsuz defa cebelleştiğim için Mass Effect’i görünce aşık olmam çok uzun sürmedi. Oyun aslında 2007 yılında çıkmış lakin bizim buralara çabucak gelmemiş sanırım ya da ben çabucak farkına varmamışım, neyse ki geç olmuş lakin güç olmamış. Burada neden Mass Effect serisini çok sevdiğimi anlatacağım, oyun tarihini Eser Abi zati harika bir halde burada ve burada iki modül olarak anlatmış. Seri derken ben içine Andromeda’yı da dahil ediyorum. Evet linç yemeye hazırım ancak benim de söyleyeceklerim var!

Bir Gemi (Bir De Gemicik)

Normandy isimli uzay gemisi bana tam olarak konutun içerisindeki odamı anımsatıyor. Konut kendi başına bir galaksi ise içerisindeki en büyük konfor alanım odam. Öteki odalarda çok vakit geçirsem de kendimi inançlı ve huzurlu hissedebiliyorum. İşte Mass Effect oynarken de her keşfin, misyonun, maceranın akabinde kendimi Normandy’e sağ salim atabilmenin huzurunu daima yaşadım. Oyun serisi zati mükemmel yan karakterleriyle bağ kuruma işini ders alınacak bir formda kapatıyor. Lakin gemiyle bile bu türlü bağ kurabilmek her oyunun yaratabileceği bir hissiyat değil. Çeşitli romantizm anılarını da içerisinde bulunduran Normandy’i Andromeda’da göremeyeceğimi bilmek oldukça üzücüydü.

Tempest üzücü bir gemi değil lakin asla orijinalinin yerini tutamaz. Daha çok tatile gidince kalınan apart dairesi üzere ya da yazlık mesken üzere bir şey. Tekrar bir konfor alanı ancak ne tam olarak sana ilişkin ne de tam seni yansıtıyor. Biraz buruk ve periyodik bir his. Ne palavra söyleyeyim bu yazıya başlarken gemi hakkında bu kadar konuşacağımı kestirim etmiyordum ancak çok özlemişim bi adedim Normandy’i ortada bir yazlığa gitmek istersem Tempest’te hazır duruyor. Legendary Edition bu pandemi devrinde çok düzgün gelecek, hissediyorum. Meskenin içerisinde problemden patlamak yerine Normandy’de bir kapanma periyodu bizleri bekliyor.

Sonsuz Uzay

Tuzla Sahil’in karşısından Bayramoğlu gözükür. Geceleri hava temizse karşıyı net bir halde ışıl ışıl görürsünüz. Biraz öteye gitseniz Pendik az aşağısı Gebze yani başı muhakkak, sonu aşikâr bir yer. Hayal gücü buraya sığmayınca kafayı kaldırmaya başlıyorsunuz ve keşfedecek kocaman bir uzay sizleri bekliyor. İşte Mass Effect beni en çok burada yakaladı sevgili Oyungezerler… Bir gemiye atlayıp galaksi keşfetme hissi, bunları yaşarken bir yandan çok kıymetli kararlar vermeniz gerekiyor öte yandan da insan bağlarınızın âlâ olması gerekiyor. Mahallede maç yaparken pas verme hengamesine benzemiyor bu tartışmalar mazallah koca dünya bir anda patlayabilir.

İşin Andromeda tarafı da tekrar bu noktada devreye giriyor. Kıssa manasında ve yan karakterler manasında yepyeni üçlemeyle uzunluk ölçüşemese de Andromeda’da çok hoş bir keşif hissi var. Ya da bana o denli geldi. Lakin uzay gemisine atlayıp yesyeni bir galakside farklı farklı gezegenler keşfetmek bu yine doğuş hissi beni Andromeda’ya hayli bağladı. Tahminen de çok oyunsuz bir devirde ismi Mass Effect diye bu kadar etkilendim fakat sanmıyorum. Zira oyuna hayli saat gömdüm ve sadece bu keşif duygusu hatrına çok fazla yanılgıyı göz gerisi ettim. Çok âlâ, başyapıt bir oyun demiyorum Andromeda’ya lakin başka üçünün içinde barındırdığı o keşif hissini pek layığıyla yerine getirdi benim için. Yazlık konutum Tempest’i de sevgiyle anarak yola devam.

Muhteşem Karakterler

Garrus Vakarian! İsmin asilliğine bakar mısınız güya Game of Thrones evreninden fırlamış da ejderhaları dize getirecekmiş üzere duruyor. Aslında karakteri itibariyle de Garrus yanınızdaysa kendinizi inançta hissediyorsunuz. Muhtemelen Mass Effect tarihinin en sevilen karakteri Garrus’tur, şahsen benim o denli. Gruba zeka ve strateji gerektiğinde danışmanız gereken isim ikinci ve üçüncü oyunda daima birebirdi, Mordin Solus. Kendisi birinci etapta biraz çok bilmiş üzere gözükse de onu tanımaya başlayınca yaşadıklarını ve vermek zorunda olduğu kararları öğreniyorsunuz. Bu noktadan sonrada Mordin sizin için bir can yoldaşı haline geliyor. Oyun serisindeki yan karakter seslendirmeleri bu karakterlerle bağ kurmayı hayli hoş bir yola sokuyor.

Garrus ve Mordin birinci aklıma gelen ikili oldu muhtemelen en çok vakti bu ikisiyle birlikte geçirmişimdir. Alışılmış Urdnot Wrex (sonrasında Grunt’ı da evladım üzere sevdim. Her ne kadar C-Sec otomobilini ateşe verse de…) üzere Krogan ırkının en büyük cengaverlerinden birini es geçmek de mümkün değil. Ya da başındaki akvaryumla her vakit Mysterio ile bağdaştırdığım Tali’yi de hiç unutmayacağım. En büyük aşkım Liara’nın yeri ise bir NPC’den öte ülkü eş kıvamındaydı benim için. Gözüm hala başkasınıı görmüyor. Bu türlü daha çok sayıda karakter Mass Effect külliyatı içerisinde yer alıyor. Yalnızca Companion olarak değil oyunda diyaloğa girdiğiniz karakterlerin aklınıza bile gelmeyecek hayat kıssaları aslında Mass Effect’i en eşsiz kılan ayrıntılardan birisi. NPC’lere bu kadar derinlik katan çok az oyun var, BioWare bence farkını en çok bu derinlik kısmında belirli ediyor.

Kısacası sevgili Oyungezerler benim için Tuzla’da başlayıp şu anlık Andromeda’da son bulan bu serüvende çok fazla karakterle çok fazla anı biriktirdim. Galaksiler, gezegenler keşfedip oraların yazgılarıyla oynadım. Bazen çok eğlendim bazen verdiğim bir kararın ceremesini misliyle çektim. Lakin daima Mass Effect dünyasını çok sevdim. Birinci üç oyun tadında yeni bir Mass Effect’i bir daha görebileceğimizi sanmıyorum lakin esasen onlar oldukları haliyle hoşlar. Yeni Mass Effectler kesinlikle çıkacaktır tahminen dört olur tahminen öbür bir isimle olur. Umarım yeni oyunlarda da çok fazla bireyle yollarımız kesişir, yeni kederler edinir, yeni tahliller ararız. Farklı gezegenlerde değişik umutlara yelken açarız. Zira bu dünyadan kaçmak isteyen Oğuzlar da bitmez koca uzayda keşfedilecek yerler de…