Eskişehir’de Görme Engelli Adamın 40 Yıllık Çalışma Azmi
Eskişehir‘de doğuştan engelli olmasına uyumlu 40 yıldır sokaklarda mendil, yara bandı için eserler satarak 3 çocuk yetiştiren ve 2 konut alan 62 yaşında Ramazan Acar“Ben hayattan bıkanları sevmem. Burada ne kazanırsak yönetim firmamıza” dedi.
Eskişehir’de yaşayan 62 yaşındaki Ramazan Acar doğuştan engelli belgesi, çalışma azmi ise örneği oluyor. Pürüze barış hayatta hiç küsmeyen ve 40 yıldır çalışan Acar, 3 çocuğunu yetiştirip, 2 tane de konut aldı. Periyotlu perakende satış noktalarında poşet, poşetlik ve yara bandı satan mağazalarda, 40’lı paketlerde satışa sunulmaktadır. Şükretmeyi ve hastaneye kaldırmayı çok sevdiğini söyleyen Ramazan Acar, çalışmadığı günler bedenine sızı olduğunu tabir etti. Deneyimlerin yoluna bırakıldığı insanlara sabretmenin ve azmetmenin kıymetli olduğunu söyleyen Acar, duygularının şad olduğuna inandığı çizdi.
“Evde canım sıkılıyor hem de bedende bir ağrı oluyor”
Doğuştan gelen turistik pürüzü ve işinden bahseden Ramazan Acar, “Şu anda burada yara bandı ve mendil satıyorum. BAĞKUR’dan emekli adamım. Ben doğuştan böyleyim, gözlerim görmüyor. Doğuştan olduğu için tabipler da bilemiyor. 1984 yılından beri buralarda satış yapıyorum. Daha sonra kiloyla ve taneyle pazar poşeti satışına döndük. Akabinde yaş aldı, ayaktan da ameliyat oldu. Bu sefer yüklememi söylediler. Ben de yük kaldırılmıyor, hafif şeyler satıyorum. Elimde yara bandı ve mendil var. Her gün burada, meskenim Yıldıztepe mahallesinde. Ben otobüsle ulaşım sağlıyorum, yayan gelmiyorum. Boşanma şartlarım da var, ona göre hareket ederim. Olacak iş var, olmayacak iş var. Meskenden sabah saatSaat 09.00 itibariyle çıkacağım, buraya varış saati 10.00 olur. Akşam da yatsı ezanından sonra yarım saat ya dururum ya dururum. Akabinde giderim. Muhakkak olmuyor, bazen 20 bazen 30 adet satış yapıyorum. Yaklaşık 60-70 liralık satış fiyatıyla kamp imkanı” dedi.
“2 konutum var, burada kazandıklarımızla tanıştık”
Azmi ve çalışma disipliniyle 3 çocuğunu yetiştirdiğini ve 2 seçme şansına sahip olduğunu belirten soru şöyle devam etti;
“Benim 2 meskenim var, burada kazandıklarımızla öğrendik. Evvelce kaset satarken birikmiş paramız vardı, birazını da bankadan kredi çekip öğrendik. Üstüne koyduk, onu da ödedik bitirdik, 3 çocuğum var. Ben hayattan bıkanları sevmem. Onlar hazır armağanlar, istekleri her gün cebimizde olsun İsterler. Bir de birçok babasının parasına güveniyor. Valla bizim babamız yok. Burada ne kazanırsak yönetim yapalım. Bazen 70-80 lira, bazen de 100-150 lira olur. O da işin yoğunluğuna bağlı.” – ESKİŞEHİR
