CHP Milletvekili Tanrıkulu: Yangınların sorumluluğu AKP’de
(TBMM)– CHP Diyarbakır Milletvekili Sezgin Tanrıkulu, Diyarbakır ve Mardin ‘de ortaya çıkan ürünlere ait; “Diyarbakır Cumhuriyet Başsavcılığı’nın ön raporuyla DEDAŞ’ın olduğu ve elektrik çizgilerinden meydana geldiği. Bunun siyasi sorumluluklarının zamanı Adalet ve Kalkınma Partisi’ndedir. Elektrik kaynağı hizmetleri çalıştırılamadı ve maalesef harcandı” dedi.
CHP Diyarbakır Milletvekili Sezgin Tanrıkulu, TBMM Genel Konseyi’nde kelam alarak Diyarbakır ve Mardin ‘de 15 kişinin vefatına neden olan ateşlemeler ve bu vilayetlerdeki elektrik kesintilerinin faaliyetleriyle ilgili değerlendirmelerde bulunuldu. Tanrıkulu, “Diyarbakır ve Mardin ‘de meydana gelen felakette ölümlerini yitiren 15 yurttaşımıza rahmet diliyorum, yaralılara şifa diliyorum. 21. yüzyıldayız, uzaya uyduyu uzatarak övünüyorsunuz, lakin daha şimdi köylere elektrik götüremiyorsunuz. Elektrik hizmeti, vazgeçilmez bir kamu hizmetidir. Fakat bu kamu hizmetinin yerine getirilmesini maalesef kişiselleştirdiniz ve kendinize yakın şirketlere verdiniz, o şirketler üzerinde bir siyasi müdafaa sağladınız. Kontrolünü yapmadığınız ve kişisel hayatınızla ağır bir biçimde oynadınız. Yani bunun siyasi sorumluluğu kişisel vakitte Adalet ve Kalkınma Partisi’ndedir. Elektrik hizmetleri özelleştirilemezdi ancak maalesef geçti” diye konuştu.
“Yangına müdahalenin geçiş sürecinde önemli yansılar var”
“Diyarbakır Cumhuriyet Başsavcılığı’nın ön raporuyla DEDAŞ’ın olduğu ve ucuzun elektrik çizgilerinden meydana geldiği gerçekleşti” diyen Tanrıkulu kelamlarını şu şekilde sürdürdü:
“Dolayı ile ilgili olarak aktif bir soruşturmanın tamamlanması gerekmektedir. İkinci olarak, müdahalenin geç yapılması konusunda önemli yansılar vardır, önemli itirazlar vardır. Bu kamu hizmetinin yerine getirilmesi türü bir aksaklık varsa bunun saptanması gerekir. Çünkü yurttaşlarımız çok açık bir biçimde patlama meydana geldiği coğrafyanın Diyarbakır’da ve Mardin olması nedeniyle hayatlarının kaybının de Kürt olması nedeniyle bu müdahalenin geçildiği görüş vardır.
Üçüncü olarak, bu histe çözülebilirliğin giderilmesinin tekrar bu parlamentonun misyonudur. Ne olur bir kurul kursak? Buradan 15 milletvekili gitsek onun siyasi partisinden, acılarına ortak olsak, ‘bir sorumlu varsa ortaya çıkaracağız’ desek ne olur? Dünyanın sonu mudur? İşimizin gücümüz bu değil mi? Bununla birlikte histe çoğallık yaratırız. Derler ki oradaki yurttaşlarımız, ‘Evet biz Kürt olduğumuz için değil, ama geldiler işte. Onun milletvekili geldi, onun partili milletvekili geldi’ derler.”
