Burdur’da Artan Maliyetleri Nedeniyle Üretici İşletmesini Kapatmak Zorunda Kaldı
(BURDUR) – Burdur‘da artan büyüme nedeniyle işletmesini kapatmak zorunda kalan üretici Kazım Öz, “2015 yılında bu köyden 22 ton süt çıkıyor. Bugün köyden 4 bin 300 litre süt çıkıyor. Neymiş uzaya çıkmamış, neymiş TOGG yapmışız. TOGG’un bana bir şey yok, uzaya çıkıyor Adamların bana parası yok, geldiğim malin parası lazım” dedi.
Burdurmerkeze bağlı Yassıgüme köyünde hayvancılık ve tarımla uğraşan 33 model üretici Kazım Öz, artan fiyatlar nedeniyle işletmesini çıkarmak zorunda olduğu belirtildi, üretici ve çiftçilerin içinde bulunduğu durum kapatıldığı işletmede Anka HaberAjansı’na anlattı. Süt üretimindeki düşüşe dikkat çeken Kazım Öz, köyünde 2015 yılında günlük 22 ton süt üretilirken, bu sayının bugün 4 bin litreye düştüğünü söyledi. Öz, çiftçiyi desteklemediğini, çiftçinin bittiğini ve artık hareket ettiğini ifade etti.
“Köylü kölesi kölesi oldu”
Kazım Öz, şunları söyledi:
“33 yaşındayım yaklaşık bunun üzerinde yılını hayvancılık ile çalışıyordu. Üreticilik, hayvancılık yaptık. Üzüm, kavun, sulu döneme geçti 5-6 sene oldu. Artık pancar, mısır yetiştirmeye başladı. Evvelce yetiştiriyorduk lakin artık yetiştirme talihimiz yok. Barajımızda su yok, havalar kurak Geçen sene arpanın kilosu 6 liraydı, mazotun litresi 8 liraydı. Şu an arpanın kilosu 7 lira, mazotun kilosu 42 lira. Sen gel bu işin içinden çık, çıkamayacağın bir yer yoktu bundan sonra 8-9 sene önce. Bizim köyden Mardin’e, Urfa’ya gittik.Fakat artık Hollanda’dan buradan ithal düve geliyor.Bu iş çıkmaza girdi,biz bundan 3 yıl önce süt eylemi vardı”dedim. bu iş olmaz. Şu an üretim var ama para kazanan insan yok. İnsuyu ovasında fasulyenin kilosu 8 lira. Toplattığı fasulye emekçinin parasını kurtarmıyor. Mustafa Kemal Atatürk ne diyordu; ‘köylü milletin efendisidir’. Artık kölelerin kölesi. Köylü milletin efendisinden kölenin kölesi oldu. Bu işin sonu bu. Ben kendi işletmemi kapattım, 40 tane malım vardı sattım. Bu iş bu türlü üretim yapmayız, battık biz battık. Köylü olarak bize bir şey olmaz. Olan kentteki beşere olur. Bir tavuğa, bir inek biz hayatımıza yeniden devam etmenizi rica ederiz. Ben üzerimdeki gömleği 10 sene giysem de benim zoruma gitmez.
“Hükümetimiz bu çiftçiyi bitirmeye gelmiş”
Pandemi yaşadık, gördük. Pandemi döneminde bir sağlıkçı çalıştı, bir köylü çalıştı. Lakin bizim hükümetimiz bizi bitirmeye gelmiş, bu çiftçiyi bitirmeye gelmiş. Bunları bize takviye etmez. Mısır’ın 10 sene önceki 100 lirasıydı 2024’te daha hala 100 liraydı. 10 sene önceki enflasyona sahip olan 100 liraydı artık de 100 lira. Bu çiftçi para kazanır mı; kazanmaz. Kavunun kilosu 5 lira alan, şeytan yok. Biz 5 liraya satıyoruz ancak bu 1-2 lirayı buluyor. Adamlar daima mahsullerini kapattılar. Üretimin yapılması lazım yoksa milletimiz aç kalır. Ekmek bulamazsak, aç kalmazız. Onun için üretimin kesilmesi gerekiyor. Üretim yapıyoruz biz bedelini alamıyoruz. Önümüzü göremiyoruz, yem fiyatlarını göremiyoruz. Süt bundan 2 ay önce 16 liraydı ve 15 liraya geri çekildiler. 2 ay önceki yem fiyatlarıyla mevcut yem fiyatlarının mı. Sütün şu an litresi 22-23 lira olması gerekiyor. Biz 22-25 lirayla para kazandık diye de olmaz. Tabandan vazgeçmeyecekleri de para kazanacak ki sirkülasyon olacak. Artık süt çekmiyor. Yaz günün de süt çekmez mi ya? Ülkede turist yok turist. Süt çekmiyor, ülke süt harcamasına girdi. Neden girdiniz? Turist hizmetleri, millette para korumasına girdi. 1 kilo peynir 260 lira. Minimum fiyata alıp yiyemez. 17 bin lira maaş ile adam alıp yiyemez. Bir tek benim para kazanmamın manası yok. Benlikten çiftçinin aylık 400 bin lira para kazandığım değerli değil. Sirkülasyon olması gerekiyor. Taban fiyatına gidecek o raftan peynir alacak. Ben 3 ay para kazanırım ancak 4 ay sonra tıkanır. Neden; taban fiyatı, memurlarımızın mahsullerini alamadığından. Burdur Salı Pazarı’nda üreticiden fazla satıcı var. Bu ülkenin durumu bu. Ne olursa olsun bu hükümet bizi bitirmeye geldi. Devlet, devletimizdir. Ancak hükümet bizi bitirmeye başladı. Hiçbir çiftçiden terörist çıkmaz. Biz aksiyon yapıyoruzsak, mal için hareket ediyoruz.
“2015 yılında 22 ton süt çıkıyor, bugün ise 4 bin 300 litre süt çıkıyor”
2015 yılında bu köyden 22 tonluk süt çıkıyordu. Bugün prestijiyle köyden çıkan süt 4 bin 300 litre. Neymiş uzaya çıkmış, neymiş TOGG yapmışız. TOGG’un bana bir birimi yok, uzaydaki adamların bana ait kısmı yok. Bana para lazım, alınan malin parası lazım. Ben onun vakti; bize hiçbir şey olmaz. Biz malimizi satarız tekrar geçiniriz. Tarlamıza ekeriz domatesi, biberi, salatalığı kendi geçimimize bakarız. Ben üzerimdeki gömleği, ayakkabıyı 10 sene giysem zoruma gitmez lakin bizim için asgari ücret, emekli, memur değerli. Sütün çekilmemesinin sebebi bu adamların para kazanamaması, raftan peyniri, zeytin alamamasıdır. Benim ayda 500 bin lira para kazanmak hiç değerli değil. Memur, emekli, taban fiyatında adamlar gidecekler raftan gereç alacakları. O malzemeyi almadığı süre boyunca nereye gidersek orada çıkmaz sokak. Burada 40 tane, benim biçiminde yüzbinlerce. Benden sonra bu işi yapacak gençlik yok. Gençlik kumara düşmüş, bataklığın içinde. Bizden sonra bu işi yapacak insan yok. Burada bir gence günlük 1000 lira para ver gidip yerde çalışmaz zira o denli bir kuşak kalmadı. Bizim kuşaklarımız oğul, bizden sonra yok. Benim 2 tane yaşadım var. Haydi beni boşver, o çocuklar 20 yılını borçlandırdılar. Bu kişinin 20 sene borçlandılar. Ekipmanım 7 bin liraya sahipti. Şu an bu ekipman 200-300 bin lira. Biz bu ürünleri kazanmak için değil, ben bunu 5 liraya almıştım 15 liraya satamadım. 5 liraya aldım 2 sene sonra 3 liraya satayım, ben bunun arkasından para yedim. Ben bunu sattığımda giderken mal edemiyorum.
“Çiftçi çıkmaza girdi, çiftçi öldü”
Bizi savunan insan yok. Onun için bu ülkenin gücü kalkınır. Bugün yeniden çiftçiye dayanak verilip, takviye verilirken de köstek şeklinde verilmeyecek. 100 lira mısıra dayanağı verme. Benim 25- 30 dönüm mısır ekinim var. Adam tonuna 1000 lira, 1200 lira para veriyor. Para kazanır mı; kazanmaz. Artık ithal düve geliyor. Bu ithal düvenin bir manası yok, ne kadar gelirse gelsin. İsterse ay 100 bin tane ithal düve gelsin bunun önüne geçemezsin. Biri kalıyor, biri kestiriyor. Bu ülkelerde 5-6 ay mallar kesildi. Bunu bilen de yaptı, bilmeyen de yaptı. Adam ineği 12 ay süt sağmaya başladı. İnek 12 ay süt sağmaz. Parası olan bu bölümde para kazanıyor. Bu ülkenin zengini güçlü, zayıfu fakiri. Ancak ne olursa olsun bu çiftçi çıkmaza girdi, bu çiftçi öldü. Çiftçi artık hareket ediyor. Bu ülkelerdeki çiftçilerin hiçbir vakit hareketi yoktu. Tırnağından kazıdı lakin artık çiftçi bitti. Minimum fiyat adam 25 bin lira alsın, 30 bin lira alsın bununla bir şey olmaz. 25 bin lira alsın, bir sene sonra konut kirası da 25 bin lira oluyor. Bu köyde 22 tonluk süt üretiliyordu, şu anda 4 bin tonluk süt üretiliyor. Bizim TOGG’un parçalarını, uçağın, gemi parçalarını değiştirmesine gerek yok. Biz kendi malımızı üretemiyoruz ki. Biz bu ülkelerde kendi malimizi üretemiyoruz. Biz nasıl kalkınacağız. Buraya 10 tane araba getirsen benim gözümde olmaz. Benim üretim yapmamam gerekiyor, hayvanı hayvanlara katmam gerekiyor. Bende fabrikatör olabilir ama köylüyüm. Ben köylülükten, üreticiden pişman değilim. Ancak sattığım eseri kazanamadığım için pişmanım. Bu ülkelerdeki tarlalar satılıyor ve kimin gösterdiği belli değil. Bu üretici, çiftçi para kazansa yeri satmaz.”
