Beyond Good & Evil 20th Anniversary Edition İnceleme Belgesi

Her anı kaydeden kamerası, toraman dostu Pey’j ve asla pes etmeyen iradesiyle Jade, şimdilerde pek azımızın hatırladığı ve çok daha azımızın sevdiği bir ana karakterdi.

Şimdi Jade, gerçekleri ortaya döken büyük fotoğraf makinesi ve yüzünden tebessümü hiç eksilmeyen dostu Pey’j ile 21 yıl sonra geri dönüyor. Burada mercek altına aldığımız Beyond Good and Evil, her ne kadar 20.yıl sürümü ibaresini taşısa da aslında oyun çıkalı 21 yıl oldu. Tıpkı geliştirme süreci yılan öyküsüne dönen Beyond Good and Evil 2 üzere, birinci oyunun 20.yıl sürümü de gecikmeli geldi.

Geliştirme sürecinde ne yaşandı da 1 yıllık bir rötar oldu, bilemiyoruz. Lakin yaşanan tüm pürüzler uygun ki yaşanmış da Ubisoft, Beyond Good and Evil 20th Anniversary Edition ile çıkagelmiş. Zira burada hem özgüne sadık hem de üzerine binen 21 yılın yükünü atmayı nispeten başarmış bir var. Beyond Good and Evil’ın “remastered,” yani elden geçirilmiş bu sürümü, oyunu bugün oynamak için en yeterli seçenek olmuş.

Beyond Good and Evil, dövüşçü, araştırmacı gazeteci ve pek maharetli bir casus olan Jade’e hayat vermemizi istiyor. Uzaylı istilası altında olan bir gezegende direnişçi grupla iş birliği yapan Jade, macerası boyunca yeryüzünden uzaya gidiyor; bu süreçte karşısına çıkan gariplikleri fotoğraflıyor ve envai çeşit uzaylının da hakkından geliyor. Jade’in 21 yıllık hikayesini hala heyecan verici kılan şey ise fotoğraf makinesi ile yarattığı harikalarda yatıyor. Bu fotoğraf makinesi ve elbette oyunun başka anlatım kasları sayesinde Beyond Good and Evil, klasik bir “dünyayı kurtaran kahraman” oyunu olmanın önüne geçiyor.

Beyond Good and Evil, kendi hikayesine inanan, menüsünde bile Jade’i denetim ettiğimiz bir oyun tasarımı anlayışı ile “gizemleri ortaya çıkarma” fikrini benimsiyor. Hatta bu “bir şeylerin üzerinden gizem örtüsünü kaldırma” fikri o kadar baskın ki, düşmanlarla savaşırken bile durmadan fotoğraf makinenizi açıp, ilmek ilmek örülmüş bir uzaylı komplosunu çözmek için deklanşöre basıp duracaksınız.

Gizemi çözerken yan misyonlar yapmak ve birbirinden enteresan düzeyler ortasında sadık domuz yoldaşınız Pey’j ile omuz omuza savaşmak mükemmel. Her ne kadar dövüş formülleri tekrara düşse ve ortada efsanevi bir sunum kalitesi olmasa da; Beyond Good and Evil her tarafıyla mükemmel bir paket. 20.yıl sürümü ise bunu 21 yıl sonra tekrar fark etmemiz için gereken her şeyi yapmış. 2003 yılında çıkan oyun o periyot hak ettiği ilgiyi görmemiş olabilir. Lakin yıllar sonra neden bir klasik haline geldiğini artık çok güzel anlıyorum.

Baştan aşağı tekrar yapılmadığı sürece Beyond Good and Evil’in 2003’te geliştirilmiş bir oyun olduğunu hissettirmemesi sıkıntı. Her ne kadar anlattığı hikaye ve kamera mekaniği üzere oynanış formülleri vakitsiz kalsa da, platform elementleri ve kısır dövüş formülleri oyunun yaşını uygunca hissettiriyor. Ama burada remaster sürümünü yeniden de tebrik etmek gerek. Zira günümüz oyun tecrübesini, (standartlarını değil); yakalamak için tüm gerçek tuşlara basmış. Görsel yenilikler esasen Beyond Good and Evil’in daima farklı görünmeyi başaran dünyasına da yeni bir hava katmış. Başarılı düzey tasarımı da görsel cilalamadan sonra uygunca kendini belirli etmiş. 2003 yılında çıkan bir oyunu yenileyen 20.yıl sürümü, her yeni düzeyde “farklı bir yerde olduğumu” ve o yerin de daima yaşadığını hissettirdi.

20.yıl sürümü pek çok yeni remaster, yani yine cilalama üretimlerin tersine, özgün oyunun üzerine takdiri hak eden yenilikler de getiriyor. Meraklısı oyunu PlayStation 5 ya da Xbox Series X konsolunda 4K 60 FPS’te çalıştırabiliyor. Oyunu çok seven hayranlar ise mühleti saatleri aşan imal görüntülerine, çıkarılan kısım imajlarına ve geliştirici belgesellerine de ulaşabilir. 

Oynanış tarafındaki yenilikler neyse ki görsel tarafla sonlu değil. Yeni speedrun modu sayesinde dileyen Beyond Good and Evil macerasını daha “arcade” bir yaklaşımla tecrübe edebilir. Oyunun menüsü, arayüzü ve neredeyse tüm doku kaplamaları da elden geçirilmiş. Hasebiyle oyunu baştan sonra bitirmek, en azından kullanıcı arayüzüne katlanmak noktasında hiç de güç olmayacak. Eski oyunların pikselleşen metin kaliteleri, düşük çözünürlüklü butonları ve zayıf arayüz kalitesi bu sürümde yok. Yeni gölgelendirme efektleri ve bu tıp iyileştirmeler ile Beyond Good and Evil 20th Anniversary Edition görsel imtihandan muvaffakiyetle geçmiş.

İkinci oyuna dair bir umut ışığı olmaktan öteye geçen üretim, yeni vazifeler ile birinci ve ikinci oyunun ortasındaki potansiyel öykü boşluğunu ustalıkla dolduruyor. O denli ki oyun bittikten sonra 2.oyuna dair en son ipuçlarını araştırmaya başlamamak güç. Siz de kendinizi Reddit’in ücra köşelerinde bir umut çıkış tarihi söylentisini gözlerken bulabilirsiniz.

Devam oyununa dair size aramalar yaptıran “ilk oyun”, genelde ya çok yeterli ya da çok makus bir finale sahiptir. Şayet çok yeterli biterse devamını istemeye meyilli olursunuz. Berbat bir son kelam ile karşılaştığınızda da “hayır, bu türlü bitemez” diyerek devam oyunun hikayeye dair söyleyeceği sözleri duymak istersiniz. Beyond Good and Evil ise her vakit birinci kümedeydi.

Çünkü Jade’in bir istila ortasında dev komploları yakalaması ve kıssanın tırmanış anları daima vakitsiz kalacak. 21 yıl sonra gelen sürüm de bunun çok farkında. O yüzden orijinalin üzerine savlı şeyler inşa etmek yerine, orjinal oyunun en sevdiğimiz yanlarını muvaffakiyetle yenilemiş. Hasebiyle geriye tüm bunların hakkını verecek âlâ bir devam oyununu beklemek kalmış.