Aydın Karacasu’da 45 Derece Sıcakta Çalışan Üretici Bayan: Sıcaktan Değil Artırımlardan Yıldık

ÖZGÜR DEDEOLUK

(AYDIN)- Aydın ‘Karacasu ilçesinde 45 derece tütün kırımı yapan iklim sıcaklarından ve gelen artırımlardan şikayet etti. Üretici Fatma Çevik, “Bıktık yaşamaktan bıktık, her gün panikle kalkıyoruz. Her şey geliyor artırım, bizim işe gelmiyor. Ne oldu, rençper bitti. Ben hakikaten ‘yeter’ diyorum. Güneşte hayatta kalmıyorum. Öldük sıcaktan. Millet denizde yüzüyor biz burada yüzüyoruz. Emekli olacağız diye burada gece gündüz çalışıyoruz 10 lira maaş alıyor. Karın doymaz bu parayla” dedi.

Aydın’da 35 bin dekar ile en çok tütün üretim alanına sahip olan ve bin 200 tütün üreticisinin bulunduğu Karacasu’da tarımsal tarım personelliği de tütünden geçim sağlıyor. 45 derece sıcakta tütün kırımı sürerken personel ve sıcaklıktan çok aralıksız gelen artırımlardan ve gelecek tasasından kaygı yandı. Şubat ayında başlayan tohum ekiminin akabinde nisan yerinde fidan dikimleri yapıldı. Mayıs ayı sonunda başlayan kırımlar 45 derece sıcakta devam ediyor. Yağışların sonuçlarının sulama yoluyla ürünleri olgunlaşmaya çalışan çalışanların günlerinin büyük bir kısmı tarlada geçiyor. Sıcaklardan dolayı gece 02.30’da tarlaya giren çiftçiler sabah 11.00’e kadar kırım yapıyor. Tütünlerin sıcakta yanmaması için hummalı bir formda çalışan çalışmalarından sonra saat 16.00’da bir sefer daha tarlaya girip akşam 08.00’e kadar kırım yapıyor. Günde bazen çift mesai yaparak işleri ziyan görmeyenden hasat etmeye çalışan çalışan meskenleri halinde dönen tarlalarda kavurucu sıcakla ve gelecek tasası ile gayret ediyor.

“Memur alıyor maaşını gidiyor denizci”

Fatma Çevik, 40 yıldır gerek üretici gerek kişisel olarak tarımın içinde olduğunu söyledi:

“Bıktık yaşamaktan bıktık, her gün panikle kalkıyoruz. Her şey geliyor artırım, bizim işe gelmiyor. Ne oldu, rençper bitti. Ben hakikaten kâfi diyorum. Güneşli. Aşikâr olmuyor mu halimizden. Sıcak çok üzücü. Öldük, öldük sıcaktan. Biz alışkınız lakin yeni yetmeler. Gece 02.30’da çıkıyoruz. Akşam 16.00’da çıkıyoruz. 40 yıldır çalışıyoruz. Emeklilik yaşını 55’e çekiyoruz. Bir memur az da alsa 9 gün tatili var. Hani bizim bayramın 2. günü tarlaya girdik. Bayram seyran yok, koştuk tarlaya gitti. Çocuklarımızın masrafı ağır, Bağ-Kur o denli. Hayat, marka, giydiğimiz şey yok, biz hiçbir şeyimiz yok, Terin içindeyiz, sırtımız yağdan olmak üzere artık mutluyuz? yüzüyor biz burada yüzüyoruz. Emekli olacağım diye burada gece gündüz çalışıp 10 lira maaş veriyor. Karın doymaz bu parayla. Çocuğumuz çocuğumuz okuyor. Sesimizi duyan yok.”

“Yağışın olmamasından dolayı boylanmadı”

Üretici Hasret Evlatoğlu ise, “44 yaşındayım. Çocuğumdan bu yana bu iş yapıyorum. Üretici yoktum vakitler da yevmiyeye gitti. Herkesin bu şekilde tütünü yok. Ekici bu sene çok daha mağdur. Daha çok yıkıldı. Gereğince büyümedi. Geçen yılki kadar tütünü asla yok. Sıcaklardan kaynaklandı, yağmurun miktarından dolayı küçük kaldı. Aslında iklim değişikliklerinden olması gerekiyor” dedi.

“Emeğimizin karşılığını biz de almak istiyoruz”

Sözlerini sürdüren Evlatoğlu, şu sözlere yer verdi:

“Şubat yerinden bu yana tütünle ilgileniyoruz. Çocuğumuz üzere gözümüze bakıyoruz. Emeğimizin karşılığını biz de almak istiyoruz. Yeri geliyor yemek yemeyiz. Kuru soğan ekmek yiyip geçiyoruz. Buraya geliyoruz. Gece gündüz uykumuz yok. Öteki işlemimiz de yok. Gece 02.30′ da başlıyoruz mesela sabah 11.00’den sonra akşam 20.00’ye kadar tekrar kırıldık. Nisan’da dikimi yaptım. O vakitten beri tarlalardayız. kilo zeytin yağı 250-300 lira ama bir kilo tütün 180 lira.Maliyetler ağır.Bir depo mazot 100 lira.Personel paramız değil bir kiloluk isterdik. Bizim sesimizi başka hiçbir şey istemiyorum. Güneş de olsa artık emeğinizin karşılığını almak için bunları toplamak istiyoruz. Bu yüzden artık sıcaklar bile koymuyor.

“Sözleşmeyi 180’den imzalanmak lakin 200 olmasını beklemekdik”

Kendin yapmayın kurtarıyor. Çok fazla personel çalıştırmanın sıkıntısı. Geçen sene kilo fiyatı 115 liraydı. Sonra 122,5 oldu baş fiyat. Bu sene mukaveleyi 180’den imzalayıp lakin 200 olmasını bekliyoruz. Maliyetler ağır. Geçen sene bir yevmiye 600 liraydı. Bugün bin 200 lira oldu. Yüzde yüz arttı ancak tütünün kilo fiyatı yüzde yüz artmadı. Bir kilo mazot 40-45 lira. Emeğimizin çok ve emeğinizin karşılığını istiyoruz. Emeğimizin karşılığını tam manasıyla alamıyoruz. Devam etmek zorundayız. Zira diğer dermanımız yok. Eşim emekli ancak 10 bin lira emekli aylığı da henüz yok ki. 2 çocuğum var. İkisi de okuyor. Meskenimiz kira değil lakin diğer gelir kaynağımız yok. Günlük işe gitsen kazanmıyorsun. Üretip faktörler 5-10 kuruş kalsın çoluğumuzun çocuğunun dayanıklılığını karşılayalım diyoruz. Kalıyor mu kalıyor Allah’a şükür. Çocuklarımız için elimizden geleni yapmak zorundayız. Öbür dermanımız yok. Çocukluğumuzdan bu yana bu işi yapıyoruz. Severek de yapıyoruz. Ekmeğimizi helalinden kazanıyoruz. Sıcak da olsa bize koymuyor çok şükür zira helalinden kazanıyoruz. Helal para her zamanın uygun bir belirtisi.”